Allergisch voor de hond van je baas

Verwijtbaar handelen werkgever

door: op 15/03/17 in Arbeid, medezeggenschap & pensioen,

Stel een werknemer is allergisch voor honden en de hond van de werkgever loopt dagelijks rond op de werkvloer. In de meeste gevallen zal een werkgever rekening houden met een werknemer die aangeeft allergisch te zijn. Maar wat als een werkgever weigert gehoor te geven aan deze gezondheidsklachten?

Wat speelde er?

Het overkwam een werkneemster wat uitmondde in een procedure. Ze meldde zich ziek vanwege toenemende klachten aan haar luchtwegen en last van verkoudheid. De arbodienst werd ingeschakeld en die constateerde dat dit mogelijk te maken had met de aanwezigheid van de hond op de werkvloer. Uit de diagnose van de bedrijfsarts bleek dat de werkneemster arbeidsgeschikt was, maar dat zij haar werkzaamheden niet kon verrichten in aanwezigheid van de hond. Na een bezoek aan de longarts werd vastgesteld dat de werkneemster allergisch was voor honden. Het UWV kwam vervolgens tot de conclusie dat de werkgever wel erg weinig deed aan de re-integratie van de werkneemster. Hij was namelijk niet bereid om de hond thuis te laten. Tussen de werkgever en werkneemster ontstond een (arbeids)conflict. De werkneemster zag geen andere oplossing en verzocht de kantonrechter de arbeidsovereenkomst te ontbinden met toekenning van transitievergoeding en een billijke vergoeding.

Wat geldt juridisch?

Al eerder is in de rechtspraak bepaald dat als een werknemer hinder ondervindt van bepaalde omstandigheden op de werkplek, de werkgever gehouden is om maatregelen te nemen om de werknemer te beschermen. Dat kan dus een allergie zijn voor een huisdier, maar bijvoorbeeld ook angst. Uiteraard gaat het dan om maatregelen die in alle redelijkheid van de werkgever kunnen worden verwacht. Het thuislaten van de hond was in dit geval een redelijke maatregel.

Uit de wetsgeschiedenis volgt dat een werknemer die arbeidsongeschikt is geworden (met ontslag als gevolg) als gevolg van onvoldoende zorg voor de arbeidsomstandigheden aan de zijde van de werkgever, een duidelijk voorbeeld is van ernstig verwijtbaar handelen van de werkgever. In de (Arbo)wet is dan ook bepaald dat de werkgever zorg moet dragen voor de veiligheid en de gezondheid van de werknemers met betrekking tot alle met de arbeid verbonden aspecten en daartoe een beleid moet voeren dat gericht is op zo goed mogelijke arbeidsomstandigheden.

Wat oordeelde de kantonrechter?

De kantonrechter oordeelde dat het houden van een hond op kantoor daar niet bij hoort. Een hond op kantoor kan namelijk volgens de kantonrechter  niet worden aangemerkt als ‘algemeen normaal gebruik’. Daarbij kwam dat de hond niet vanaf het begin van het dienstverband op kantoor aanwezig was, zodat werkneemster geen rekening hoefde te houden met de aanwezigheid van een hond op kantoor. Bovendien had de bedrijfsarts de werkgever al twee keer geadviseerd om de hond thuis te laten. De werkgever weigerde hier echter aan mee te werken, omdat de hond niet alleen thuis zou kunnen blijven. Naar andere oplossingen werd ook niet gezocht. De werkgever had laminaat laten leggen in plaats van vloerbedekking, een professioneel schoonmaakbedrijf wekelijks ingezet en een luchtverfrissingsapparaat aangeschaft. Deze maatregelen achtte de kantonrechter echter niet voldoende. Nu de werkgever de gezondheidsklachten van werkneemster niet serieus had genomen, handelde hij in strijd met goed werkgeverschap en zijn verplichtingen op grond van de Arbowet. De werkgever had tevens ernstig verwijtbaar gehandeld. De arbeidsovereenkomst werd ontbonden en aan de werkneemster, die een bruto maandsalaris had van € 1.260,--, werd een transitievergoeding en billijke vergoeding toegekend van in totaal € 3.340,--.

conclusie

Heeft of krijgt een werknemer dus gezondheidsklachten waarvan de oorzaak ligt op de werkvloer (letterlijk en figuurlijk in bovengenoemd geval), besteed hier dan serieuze aandacht aan als werkgever en tref de nodige maatregelen. Deze verplichting vloeit namelijk voort uit de wet en goed werkgeverschap. Wellicht lijkt een vergoeding van € 3.340,-- zoals in bovengenoemde casus niet bijzonder hoog, echter is de hoogte van de billijke vergoeding moeilijk in te schatten. Afhankelijk van de omstandigheden van het geval, kan een billijke vergoeding zo maar eens fors hoger uitvallen. Een gewaarschuwd mens telt voor twee!

vragen?

Heeft u vragen naar aanleiding van dit artikel? Neem dan contact op met Hazan Senyuva via +31 30 285 03 44 of per e-mail via hazan.senyuva@dvan.nl, of neem contact op met één van de andere collega's van de praktijkgroep Arbeid, medezeggenschap & pensioen.

REAGEREN OF VRAGEN?